ι να πεις γι' αυτή τη σπουδαία γυναίκα...
Η 58χρονη Michelle Pfeiffer είναι μια από τις σημαντικότερες ηθοποιούς του Hollywood, τρεις φορές προτεινόμενη για Όσκαρ & συμμετοχή σε «θρυλικά» φιλμ όπως: Scarface, Dangerous Liaisons, The Fabulous Baker Boys, The Age of Innocence, Frankie & Johnny, The Witches of Eastwick, I Am Sam και Batman Returns. Είναι αδιαμφισβήτητα η καλύτερη Catwoman της μεγάλης οθόνης.
Η προσωπική της ζωή είναι μακρυά από τα φώτα της δημοσιότητας. Παντρεμένη από το 1993 με τον σεναριογράφο και παραγωγό, Ντέιβιντ Ε. Κέλεϋ («The Practice» & «Ally McBeal»).
Λίγους μήνες πριν τον γνωρίσει υιοθέτησε μια κόρη, την Κλαούντια Ροζ, την οποία υιοθέτησε επίσης ο Κέλεϋ μετά το γάμο. Το μωρό ήταν κόρη μιας Αφροαμερικανίδας νοσοκόμας που είχε ήδη τέσσερα παιδιά. Στις 5 Αυγούστου 1994 έφερε στον κόσμο τον Τζον Χένρυ.
Η Pfeiffer μετά την τελευταία της ταινία (The Family του 2013) εξαφανίστηκε από τον κινηματογράφο, αν και σπάνια γύριζε πάνω από μια ταινία τον χρόνο.
Στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Interview, έδωσε συνέντευξη στον σκηνοθέτη Darren Aronofsky, με τον οποίο συνεργάστηκε για την ταινία «Mother!»(2017).
«Δεν έχασα ποτέ την αγάπη μου για την υποκριτική. Για να είμαι ειλικρινής, είμαι πιο ισορροπημένος άνθρωπος όταν εργάζομαι. Αλλά ήμουν πολύ προσεκτική με το που θα γύριζα τις ταινίες, πόσο καιρό θα έλειπα, αν το πρόγραμμά μου θα μπορούσε να ταιριάξει με το πρόγραμμα των παιδιών μου. Στην πορεία έγινα τόσο επιλεκτική που τελικά σταμάτησαν να με προσλαμβάνουν. Και έπειτα... Δεν ξέρω, πέρασε ο χρόνος... Εξαφανίστηκα, ναι».
«Ίσως μπορώ να απαντήσω σε αυτό τώρα, που τα παιδιά μου μεγάλωσαν κι έφυγαν από το σπίτι. Δεν εξαφανίστηκα γιατί έσβησε ποτέ η αγάπη μου για το σινεμά. Για μένα τα κινηματογραφικά σετ είναι το σπίτι μου. Όταν δουλεύω είμαι πιο κοντά στον πραγματικό και ισορροπημένο εαυτό μου. Όμως αποφάσισα να είμαι προσεκτική μεγαλώνοντας αυτά τα παιδιά. Που θα ήταν ένα γύρισμα, πόσο μακριά, θα μπορούσαν τα παιδιά μου να ακολουθήσουν, είχαν δύσκολη χρονιά στο σχολείο; Κάποια στιγμή αυτό το ξεσκαρτάρισμα με έκανε τόσο δύσκολη στους παραγωγούς που μπήκα στη μαύρη λίστα. Δεν ήταν δυνατόν να με προσλάβει κανείς. Και μετά... δεν ξέρω. Απλώς πέρασαν τα χρόνια. Τώρα μπορώ να με διαθέσω ξανά, ολόκληρη. Κι αυτό κάνω...»
«Σκεφτόμουν σήμερα: “Γιατί μισώ τόσο πολύ το να μου παίρνουν συνεντεύξεις;”Και νομίζω πως οφείλεται στον διαρκή φόβο μου πως είμαι απατεώνισσα και αργά ή γρήγορα θα με ανακαλύψουν. Δεν πέρασα από επίσημη εκπαίδευση», αναφερόμενη στην σε χρόνο dt άνοδό της από υπάλληλο σούπερ μάρκετ σε νικήτρια διαγωνισμού καλλιστείων(Miss Orange County) & από εκεί σε ηθοποιό της τηλεόρασης, μέχρι τον πρώτο της μεγάλο ρόλο στο κλασικό «Scarface».
«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Orange County της Ν. Καλιφόρνια. Δεν θα μπορούσα να είμαι πιο απομακρυσμένη από τη show business. Κι έτσι ήταν. Δεν πήγαινα καν σινεμά. Δεν υπήρχε κινηματογράφος κοντά μας. Η μητέρα μου δεν οδηγούσε, ο πατέρας μου δεν είχε ασχοληθεί καν με τη ψυχαγωγία μου. Οπότε δεν πήγαινα πουθενά. Όμως ξενυχτούσα. Εμένα μέχρι αργά και ρουφούσα τις παλιές ταινίες που έβαζε μετά τα μεσάνυχτα η τηλεόραση. Ούτε ξέρω ποιες ήταν, ήμουν τόσο μικρή. Θυμάμαι απλώς να βλέπω ασπρόμαυρο κλασικό σινεμά, κάθε βράδυ. Και κάποια στιγμή να λέω στον εαυτό μου: αυτό θέλω να κάνω. Πρέπει επίσης να ήμουν πολύ drama queen από μικρή. Γιατί θυμάμαι τη μαμά μου να με φωνάζει "τη μικρή της ηθοποιό". Οπότε όλα οδηγούσαν προς τα εκεί...»
«Στο Γυμνάσιο επέλεξα να κάνω μαθήματα θεάτρου και υποκριτικής. Ήταν ή αυτό ή αγγλική φιλοσοφία και ήμουν τραγικά κακή στα φιλοσοφικά. Οπότε έγινα μέλος της θεατρικής ομάδας. Όλα τα παιδιά στο θεατρικό αυτό εργαστήρι ήταν τα περίεργα παιδιά του σχολείου. Απλά δεν το ήξεραν. Ούτε εγώ το ήξερα. Κανείς δεν μου το είχε πει. Δεν ήμουν ποτέ στις παρέες των διάσημων παιδιών. Δεν ήμουν λαμπερή. Ήμουν αγοροκόριτσο - έκανα σερφ, κυκλοφορούσα με σαγιονάρες και το χειμώνα και θα με έβρισκες συνέχεια στην παραλία. Αγάπησα πολύ όμως τα μαθήματα θεάτρου. Έκανα κοπάνα από όλα τα υπόλοιπα εκτός από αυτά. Αλλά ποτέ δε σκέφτηκα ότι πρέπει να τα πάρω σοβαρά. Ότι θα ήταν το μέλλον μου. Τελειώνοντας δούλεψα σε σούπερ μάρκετ κι έβγαλα τη σχολή στενογραφίας. Η κολλητή της μητέρας μου ήταν στενογράφος και είπα κι εγώ, γιατί όχι; Δεν μου άρεσε. Ούτε το σούπερ μάρκετ μου άρεσε. Θυμάμαι να στέκομαι στο ταμείο σε απόγνωση και να θέλω να πω στους πελάτες ακριβώς που μπορούν να χώσουν τα ψώνια τους. Και μια μέρα είπα στον εαυτό μου: τι θέλεις να κάνεις το υπόλοιπο της ζωής σου; Και η απάντηση ήταν μία: να γίνω ηθοποιός...»
«Αυτό που βρίσκω ενδιαφέρον είναι η κουλτούρα του "πάθους" που καλλιεργούμε στα νέα παιδιά. Πάντα λέμε στους νέους "βρείτε το πάθος σας και δουλέψτε σκληρά να το πραγματοποιήσετε". Και κάπου διάβασα ότι, όχι, δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι πάθη. Και αυτό πρέπει να είναι απόλυτα αποδεκτό. Ο,τι άλλο αποτελεί μία ακόμα πίεση για έναν νέο άνθρωπο. Όμως, μεγάλη τύχη να έχεις ανακαλύψει από μικρός τι αγαπάς. Ευλογία. Εγώ νομίζω ότι σώθηκα από την καθηγήτρια μου, η οποία με έσπρωξε να συνειδητοποιήσω ότι αυτό δεν είναι ένα τυχαίο μάθημα για μένα. Αλλά το κάλεσμά μου...»
«Είναι και ο λόγος που δεν μου αρέσουν οι συνεντεύξεις. Τις σιχαίνομαι. Το σκεφτόμουν σήμερα που είχα να μιλήσω σε σένα Ντάρεν, "γιατί σιχαίνομαι τόσο να δίνω συνεντεύξεις;". Και νομίζω ότι έχει να κάνει με τον συνεχή και βαθύτερο φόβο μου ότι κάποιος θα με ξεσκεπάσει: θα αποκαλύψει ότι είμαι απατεώνας και δεν ξέρω τι κάνω. Είναι αλήθεια. Σήμερα πήρα ένα μέιλ από τον Στιβ Κλόβς, ο οποίος έγραψε και σκηνοθέτησε το «Τhe Fabulous Baker Boys». Με ρωτούσε πώς πήγαν τα γυρίσματα του "Murder on the Orient Express" και η συνεργασία μου με τον Κένεθ Μπράνα. Και του απάντησα πολύ αυθόρμητα κι ειλικρινά "Ω, με ξέρεις. Νομίζω ότι είμαι ο λόγος που καταστράφηκε η ταινία". Αυτό του είχα πει και τότε, στα γυρίσματα των Baker Boys. Ότι δεν ξέρω τι κάνω, θα τον καταστρέψω. Νομίζω ότι για όλη αυτή την ανασφάλεια φταίει το ότι έσκασα στο Χόλιγουντ όταν δεν ήμουν ακόμα έτοιμη. Δεν είχα κάνει κανονικές σπουδές, δεν ήμουν απόφοιτη του Juilliard. Απλά με είχε πάρει το κύμα και προσπαθούσα να μάθω από την εμπειρία και παρακολουθώντας τους συμπρωταγωνιστές μου. Κι όταν συμπρωταγωνιστής σου είναι ο Πατσίνο, καταλαβαίνεις. Πίστευα λοιπόν ότι κάποια στιγμή θα με καταλάβουν. Ότι είμαι απατεώνισσα...»
Τους επόμενους μήνες θα πρωταγωνιστήσει στη νέα ταινία του HBO «The Wizard of Lies», για τη ζωή του Bernie Madoff, στη μυστηριώδη ταινία «Mother!», δίπλα στη Jennifer Lawrence και τον Javier Bardem, και φυσικά στη κινηματογραφική μεταφορά του «Murder on the Orient Express» της Agatha Christie, σε σκηνοθεσία του Kenneth Branagh (είναι και ένας από τους παραγωγούς), δίπλα στους Judi Dench, Johnny Depp και Penelope Cruz.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου