Τα τελευταία χρόνια οι ελληνικές τηλεοπτικές σειρές είναι μεν περισσότερες αλλά δυστυχώς θυμίζουν σαπουνόπερες, όχι όπως εκείνες της δεκαετίας του '90 γιατί το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα είναι προφανώς καλύτερο, χωρίς αυτό να αλλάζει την ουσία.
Εκείνες όμως ήταν πιο τίμιες, δεν παρίσταναν κάτι περισσότερο απ΄ αυτό που ήταν και είχαν την υπερβολή που οφείλει να έχει μια τέτοιου είδους σειρά.
Τώρα πια παρουσιάζονται λες και είναι κάτι σπουδαίο.
Υπάρχουν σειρές που αν ολοκληρώνονταν σε δέκα, το πολύ είκοσι επεισόδια, το επίπεδο τους θα ήταν καλύτερο, γιατί δεν υστερούν σε καστ αλλά σε σενάριο.
Οπότε από την στιγμή που θα πρέπει να είναι καθημερινές, θα πρέπει να ακολουθήσουν την φιλοσοφία της κλασικής σαπουνόπερας (με καλύτερο ''περιτύλιγμα'' φυσικά) και εκεί χάνεται το παιχνίδι.
Όταν είδα το τρέιλερ της σειράς ''Ψυχοκόρες'', φαντάστηκα ότι θα ήταν μια από τα ίδια, για να πω την αλήθεια ήμουν σχεδόν βέβαιος.
Είπα όμως να δω τα πρώτα επεισόδια που προβλήθηκαν στον Ant1 κυρίως επειδή μετά από αρκετά χρόνια η Δήμητρα Ματσούκα πρωταγωνιστούσε ξανά σε τηλεοπτική σειρά.
Είχα κάνει λάθος και έτσι τώρα ολοκληρώθηκε η σειρά (στον Ant1+) μπορώ να πω τα καλύτερα. Είναι η μοναδική Ελληνική σειρά που είδα μετά από αρκετά χρόνια.
Σύμφωνα με το σενάριο: ''Δεκαετία του 50. Οι τέσσερις αδελφές Πολύζου αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τον τόπο τους και να γίνουν ψυχοκόρες στην πρωτεύουσα, δίνοντας όρκο στην ετοιμοθάνατη μητέρα τους πως θα μείνουν ενωμένες για πάντα. Όταν, όμως, τις χωρίζουν με τη βία σε τρεις διαφορετικές οικογένειες, θα κάνουν τα πάντα για να ξανασμίξουν. Για να το καταφέρουν αυτό, πρέπει πρώτα να επιβιώσουν.''
Πρόκειται τελικά για μια εξαιρετική σειρά, με καλό σενάριο (χωρίς υπερβολές), ενδιαφέρουσες ερμηνείες από ένα καστ που αποτελείται από γνωστούς ηθοποιούς (η Δήμητρα Ματσούκα στον καλύτερο και πιο απαιτητικό τηλεοπτικό της ρόλο) και νέα ταλέντα (με πειστικές ερμηνείες στην πλειοψηφία τους). Η εξαιρετική φωτογραφία αλλά και προσεγμένη μουσική επένδυση δείχνουν πόσο καλή δουλειά εχει γίνει και κυρίως με ιστορίες γύρω από τους βασικούς πρωταγωνιστές που δεν πλατειάζουν και ένα καστ μικρό.
Μετά από τρεις κύκλους και εξήντα επεισόδια τελείωσε την κατάλληλη στιγμή, πριν αρχίζει να κουράζει. Τα μόνα αρνητικά που βρήκα είναι ότι η τρίτη σεζόν θα μπορούσε να έχει μικρότερη διάρκεια και το φινάλε να μην κάπως βιαστικό. Αυτά όμως είναι λεπτομέρειες γιατί είναι μια από τις καλύτερες σειρές που προβλήθηκαν ποτέ στην Ελληνική τηλεόραση.
Παρακολουθώντας τις ''Ψυχοκόρες'' θα συγκινηθείς αλλά και θα χαμογελάσεις στις σωστές δόσεις, θα ξαφνιαστείς με τις ανατροπές που είναι τόσες ώστε να εξελιχθεί η ιστορία όπως πρέπει. Θυμίζει τις σειρές της δεκαετίας του '90 που ήταν βασισμένες σε μυθιστορήματα, παραμένουν κλασικές και μπορείς να τις ξαναδείς σε επανάληψη.
Είναι μια όαση στην τηλεοπτική έρημο.
Δεν θα προδώσω ότι έχει να κάνει με την πλοκή, αξίζει πάντως κάποιος να την δει.
Το μόνο που θα πω είναι πως το φινάλε αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση.
Κάποιοι θα πεθάνουν(είτε τους αξίζει είτε όχι), άλλοι θα κάνουν μια νέα αρχή μαθαίνοντας από τα λάθη του παρελθόντος, άλλοι βρουν την ευτυχία που τους άξιζε και άλλοι θα θυσιαστούν βρίσκοντας όμως μέσα απ' αυτή τη θυσία την δική τους ευτυχία και λύτρωση.
Όλα στο τέλος θα έχουν να κάνουν με την αγάπη, είτε αφορά την μητρική, είτε την αδελφική, είτε την ερωτική, είτε την φιλική.
.jpg)
Σκηνοθεσία: Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Πρωτότυπο σενάριο: Πένυ Φυλακτάκη και Βαγγέλης Νάσης Πρωταγωνιστουν οι: Μαργαρίτα Αλεξιάδη, Μένια Βουλιώτη, Μαριάννα Κιμούλη, Άννα Λουιζίδη, Αλέξανδρος Αντωνόπουλος, Μαρίνα Ασλάνογλου, Νεκταρία Γιαννουδάκη, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Χρήστος Μαλάκης, Δήμητρα Ματσούκα, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Γιούλικα Σκαφιδά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου