Φιλία, από τα πιο σημαντικά πράγματα στη κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου.
Η φιλία είναι αφοσίωση, αγάπη, κατανόηση, εμπιστοσύνη και ειλικρίνεια.
Φίλους μπορείς να κάνεις από το σχολείο, τις σπουδές, τον στρατό και τη δουλειά, μέχρι από κοινές παρέες και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Όσο μεγαλώνεις τόσο λιγότερους πραγματικούς φίλους έχεις και τα κριτήρια για να κάνεις νέους, αλλάζουν, τουλάχιστον στους περισσότερους από εμάς.
Η διαφορά φίλου και γνωστού, είναι ότι με τους πρώτους μοιράζεσαι τα πάντα και με τους δεύτερους κάποιες στιγμές.
Με κάποιους χάνεσαι μέσα στα χρόνια χωρίς να έχεις συμβεί κάτι, με άλλους διαφωνείς, δεν ταιριάζεις πια.
Άλλους δεν τους βλέπεις τόσο συχνά όμως όταν τους συναντάς είναι σα μην πέρασε μια μέρα από την τελευταία φορά που βρέθηκες μαζί τους.
Σ αυτό το κείμενο θα ήθελα να επικεντρωθώ στις διαδικτυακές φιλίες.
Ποτέ δεν είχα σκοπό να κάνω φίλους από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δεν με ενδιέφερε.
Μέχρι που το σύμπαν γέλασε και είπε ας του δώσω ένα μάθημα πριν την πραγματοποίηση μιας ευχής.
Αν στην πραγματική ζωή πρέπει να προσέχεις μια φορά για το ποιους θα θεωρείς φίλους, σου, τότε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα πρέπει να προσέχεις τρεις φορές περισσότερο.
Πριν τρία χρόνια περίπου πίστεψα ότι μπορείς να αποκτήσεις νέους φίλους από τα ΜΚΔ. Μέσα στην αφέλεια μου κάπου μπέρδεψα ότι οι διαδικτυακοί φίλοι μπορούν να γίνουν φίλοι και στην εκτός τουιτερ και ινσταγκραμ ζωής, δεν έπεσα ακριβώς έξω όμως το λάθος μου ήταν ότι δεν κράτησα μια πισινή, δεν ήμουν επιφυλακτικός.
Όμως όλα γίνονται για κάποιον λόγο που μόνο το σύμπαν γνωρίζει πρώτο και μετά εμείς.
Το πρώτο άτομο που πίστεψα ότι γινόταν φίλος μου στην πορεία ήταν και η μεγαλύτερη απογοήτευση.
Δεν μετανιώνω για την στήριξη, το νοιαξιμο, τις συμβουλές, τις συζητήσεις.
Είμαι περήφανος που στάθηκα σ έναν άνθρωπο όταν είχα νιώσει ότι είχε ανάγκη από δύο καλές κουβέντες και ένα χτύπημα στην πλάτη στα δύσκολα του.
Μια φιλία που κράτησε όσο η καραντίνα και μεγάλες κουβέντες που τις πήρε ο άνεμος.
Αχαριστία; Μάλλον.
Πικραθηκα, απογοητευτηκα, στεναχωρηθηκα και πολλές φορές ένιωσα σαν να ταπεινωθηκα. Δεν μου άξιζε τέτοια συμπεριφορά και ειδικά σε μια όχι από τις καλύτερες φάσεις. Πήρα ένα γερό μάθημα απ όλο αυτό.
Φαντάσου να είσαι αρθρογράφος και να σε διαψεύδει το πρόσωπο που έχεις κάνει αφιέρωμα και έχεις πιστέψει ότι αξίζει πραγματικά να ασχοληθείς και να βοηθήσεις.
Και που φαίνεται η καλοσύνη εκτός από τις πράξεις;
Όσοι εκτιμούν δεν πρέπει να ξεχνούν, θα πρέπει να θυμούνται για πάντα όσους τους στήριξαν και υποστήριξαν και φυσικά να μπουν στη θέση τους για το πως θα νιώθουν όταν τους χτυπήσουν την πόρτα και εκείνη είναι κλειστή.
Πόσο σκληροί μπορούν να γίνουν οι άνθρωποι;
Και όταν είναι απ εκείνους που έχεις μοιραστεί τις σκέψεις, τα όνειρα, τους προβληματισμούς και τις αγωνίες σου, τότε πονάει όταν δεν συμπεριφέρονται όπως εσύ.
Θα μου πεις, περσινά ξινά σταφύλια.. Όμως δένομαι με τους ανθρώπους και τους φίλους και όσους νιώθω έτσι, τους βάζω πολύ ψηλά.
Τα "ευχαριστώ που με βοηθάς", έγιναν σιωπή. Τα "μακάρι να μπορούσα να κάνω κάτι για σένα" έγιναν μπλοκάρισμα,όταν τα σύννεφα έφυγαν και τα σηκώθηκε ξανά στα πόδια του.
Ομως το καλό πάντα θα σου επιστραφεί. Και έτσι έγινε.
Έτσι το σύμπαν μου έφερε τον φίλο που είχα συζητήσει και τη στιγμή που δεν το περίμενα. Το σύμπαν έφερε την ισορροπία.
Μια ιστορία που ξεκίνησε περίπου με τον ίδιο τρόπο με την προηγούμενη όμως με την διαφορά ότι το δεύτερο άτομο ξέρει να εκτιμά και είναι σπουδαίος φίλος.
Μετά από όλα αυτά, έμαθα να ξεχωρίζω τις συμπάθειες από τους φίλους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και να μην πιστεύω ότι ακούω. Κάλιο αργά παρά ποτέ λένε..
Τώρα πια ένας πραγματικός φίλος και οι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού μου διαδικτυακές συμπάθειες μου αρκούν.
Δεν ξέρω αν θα τα έκανα όλα απ την αρχή γιατί απ την μία δεν είχα πάρει το μάθημα μου, από την άλλη στην ενσυναίσθηση και την εμπιστοσύνη κάποιες φορές δεν μπορείς να βάλεις όρια.
Το συμπέρασμα είναι πως πρέπει να κάνεις ότι λέει η καρδιά και η συνείδηση σου και μετά ας φας και τα μούτρα σου, σε καλό θα βγει στο τέλος.
Μην σταματήσεις ποτέ να κάνεις νέους φίλους, μόνο να είσαι προσεκτικός και επιφυλακτικός.
Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορείς να συναντήσεις φωτεινούς ανθρώπους με όμορφες ψυχές και ανθρώπους με πολύ σκοτάδι μέσα τους.
Και όπως λέει και ένα τραγούδι, "Ποιος θα μου πει αν είχες μέσα σου ψυχή;"
Chris
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου